Katër janë grupet kryesore të aktorëve në modelet Triple Helix.

Të parët janë aktorët e Qeverisë, të cilët përfshijnë: ministritë e linjës, institucionet lokale, agjencitë e financimit, mbështetjes së NVM-ve, inovacionit dhe kërkim-zhvillimit.

Grupi i dytë janë aktorët e sektorit të biznesit me kompanitë si aktorë kryesorë, më pas shoqatat e bizneseve, klasterat, dhomat e tregtisë dhe industrisë, voucher-a apo grante private dhe “engjëj” biznesi.

Grupi i tretë i aktorëve janë institucionet e kërkim-zhvillimit, si: universitetet, insitutet kërkimore, qendrat e kërkimit akademik dhe qendrat e ekselencës.

Në fund janë ata që quhen lehtësuesit, (fasilitatorët) në procesin e Triple Helix. Midis lehtësuesve janë aktorët, si: zyrat e transferimit të teknologjisë, inkubatorët, parqet shkencore dhe teknologjike, si dhe qendrat e inovacionit.

Për t’u bërë pjesë e modeleve të suksesshme Triple Helix, aktorët e interesuar, është e nevojshme të mbajnë parasysh hapat kryesore, të mëposhtëm:

Hapi 1 - Hapësira e njohurive
Ky hap ka në fokus bashkëpunimin midis aktorëve të ndryshëm të Triple Helix për të përmirësuar kushtet lokale për inovacion duke u përqëndruar, kryesisht, në aktivitetet për kërkimin dhe zhvillimin.

Hapi 2 - Hapësira e konsensusit
Hapi i dytë mbështetet në faktin se idetë dhe strategjitë gjenerohen nëpërmjet diskutimeve për një “Triple Helix” të marrëdhënieve shumëpalëshe dhe reciproke midis institucioneve.

Hapi 3 - Hapësira e inovacionit
Në hapin e tretë, organet qendrore janë ato që duhet të përqëndrojnë përpjekjet që bëhen për të arritur qëllimet e dy hapave të mëparshme dhe themelimin apo tërheqjen e kapitalit sipërmarrës.

Nismat qeveritare apo politika të ndryshme që ndërmerren nga Qeveria, kanë fuqinë të ndikojnë në kushtet makro-ekonomike të inovacionit.

Disa shembuj të nismave qeveritare, që e ndikojnë dhe nxisin modelin Triple Helix, janë:

• Legjislacioni i pronësisë intelektuale, (IP).
• Mobilizimi i kërkuesve, (researches) nga sektori publik në atë privat.
• Krijimi i institucioneve (p.sh., zyra për IP, zyra të tansferimit të teknologjisë, inkubatorë, qendra inovacioni etj.).
• Instrumenta financues për kërkim-zhvillimin.

Në nivel më teknik, Qeveria dhe aktorët kanë fuqinë për të marrë disa masa, të cilat nxisin më tej lidhjet midis aktorëve të sistemit Triple Helix dhe zbatimin e mëtejshëm të këtij sistemi.

Disa nga këto masa mund të jenë:

• Skema “Innovation Vouchers”, (një voucher inovacioni ofron financim për bizneset që të punojnë me ekspertë të jashtëm, si p.sh., nga universitetet, organizatat e teknologjisë dhe kërkimit) për të zhvilluar ide inovative.
• Kontratat e konsulencës midis një akademiku dhe biznesit për t’i zgjidhur, këtij të fundit, një problem gjatë procesit të bërjes biznes.
• Kontraktimi i një projekti kërkim-zhvillimi.
• Ndarja dhe përdorimi i pajisjeve të kërkim-zhvillimit.
• Zhvillimi i një projekti inovativ të përbashkët midis aktorëve.
• Rritja e numrit të projekteve pilot të marrëveshjeve Triple Helix.
• Përfshirja e një shumëllojshmërie sektorësh.
• Ofrimi i granteve financiare për bashkëpunim në kërkim dhe zhvillim midis universitetit dhe biznesit.